Το άγχος επηρεάζει αρνητικά τόσο τη σωματική, όσο και την ψυχική υγεία. Είναι ένας παράγοντας που επιδεινώνει τη γνωστική λειτουργία (τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε) και παρατηρείται επίσης στη γήρανση με ή χωρίς την HIV λοίμωξη.
Τα γηρατειά συνδέονται γενικώς με τις αρρώστιες και την αναπηρία. Τα ηλικιωμένα άτομα ενδέχεται να έχουν μικρότερο κοινωνικό κύκλο λόγω ασθένειας, αναπηρίας ή και των δύο μαζί. Η απώλεια μελών της οικογένειας, φίλων ή αγαπημένων προσώπων λόγω ασθένειας ή θανάτου αυξάνεται με την ηλικία. Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με το ότι χάνουμε τον παλιό τρόπο ζωής μας μπορεί να προκαλέσει κακή διάθεση, κατάθλιψη ή ακόμα και απελπισία. Η HIV λοίμωξη μπορεί μπορεί να μας επιβαρύνει με περαιτέρω άγχη, τα οποία σχετίζονται με την απομόνωση, το κοινωνικό στίγμα και το πένθος. Το άγχος αυτό συνήθως προκαλεί συνέπειες πρώτα στις σχέσεις μας, τόσο στις στενές όσο και στις υπόλοιπες.
Η λήψη φαρμακευτικής αγωγής, μεταξύ αυτών η αντιρετροϊκή αγωγή, η αγωγή κατά της ηπατίτιδας C, καθώς και πολλές ψυχοτρόπες ουσίες και το αλκοόλ μερικές φορές προκαλούν άγχος, κατάθλιψη, ακόμα και ψυχικές ασθένειες όπως παράνοια και ψύχωση. Προτού ο ασθενής παραπεμφθεί για συμβουλευτική, ψυχοθεραπεία ή ψυχιατρική αγωγή, ή προτού ξεκινήσει τη λήψη αντικαταθλιπτικών πρέπει πρώτα να εντοπιστούν και να αντιμετωπιστούν οι πιθανές αιτίες εμφάνισης των παραπάνω συμπτωμάτων. Οι Μ.Λ. αλλά και οι γιατροί του ασφαλιστικού σου φορέα μπορούν να σε παραπέμψουν σε μια κατάλληλη υπηρεσία. Επιπλέον, μπορείς να απευθυνθείς σε υπηρεσίες υποστήριξης οροθετικών που λειτουργούν από οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και οι οποίες διαθέτουν τους δικούς τους συμβούλους.
Γενικότερα, η ψυχολογική υποστήριξη βοηθά τους οροθετικούς να διαχειρίζονται τις δυσκολίες που παρουσιάζονται. Οι μορφές υποστήριξης περιλαμβάνουν τη συμβουλευτική, την ψυχολογία και την ψυχιατρική. Υπάρχουν πολλές μορφές ψυχοθεραπείας. Μεταξύ αυτών είναι οι τεχνικές χαλάρωσης της γνωστικής συμπεριφοριστικής θεραπείας και της γνωσιακής αναλυτικής θεραπείας, η προσωποκεντρική, η ανθρωπιστική, η συνθετική, η ψυχοδυναμική και η ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία, καθώς και η συμβουλευτική ζευγαριών, οι ομάδες εμψύχωσης και η ομαδική ψυχοθεραπεία.
Στον καθένα ταιριάζει καλύτερα η μία ή η άλλη διαφορετική προσέγγιση, τεχνική και θεωρία.
Ο καθοριστικός παράγοντας για να πετύχει μια ψυχοθεραπεία δεν είναι ποια συγκεκριμένη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση επιλέγεται, αλλά ο βαθμός εμπιστοσύνης που θα επιτευχθεί μεταξύ θεραπευτή και θεραπευόμενου, καθώς και οι διαπροσωπικές ικανότητες του θεραπευτή.